پاسخگویی اجتماعی جامعه ی روابط عمومی و پیش نیاز ها

محمد امامی


حضور و وجود ‌‍« روابط عمومی » در حیات اجتماعی ما بیانگر نیاز جامعه به نهادی برای تنظیم تعامل سازمانها با مردم و ارائه ی خدمات خاصی به آنان است.

اعتبار و بقای « روابط عمومی » به نوع تصمیم ها و چگونگی اقدامات برای تامین نیازهای مردم و سازمانها بستگی دارد و چنانچه این خدمات و فعالیتها، هم به لحاظ كمٌی و هم كیفی از سوی جامعه مورد پذیرش واقع نشود، ناخشنودی عمومی ، مجالی برای حفظ اعتبار و بقای « روابط عمومی » نخواهد گذاشت.

اما یكی از اساسی ترین پیش نیازها برای توفیق جامعه ی روابط عمومی در اجتماع ما ، یكپارچگی از درون است. برای تحقق این مهم لازم است بزرگان، استادان و مسئولان نهادهای مختلف روابط عمومی در كشور، از جزءنگری و شیفتگی صرف نسبت به اهداف و روشهای سازمان، انجمن، گروه یا نهاد خود دست بردارند و اهداف ملی روابط عمومی را به عنوان راهنمای خود در تلاشهایشان فراراه قرار دهند.

بدون تردید جامعه ی روابط عمومی كشور نمی تواند سربلندی و اعتبار خود را حفظ كند در حالی كه مسئولان و بزرگان انجمنها و نهادهای روابط عمومی، هركدام به دنبال اهداف بخشی و گروهی و منافع خود بوده و منافع و اهداف ملی روابط عمومی را مد نظر نداشته باشند.

از این رو باید بین سازمانها ، انجمنها و نهادهای روابط عمومی و اهدافشان با اهداف ملی روابط عمومی پیوند زده شود و آن اهداف، سرلوحه ی فعالیت هر نهاد قرار گیرد.

گروههای مختلف روابط عمومی ، چنانچه به منافع و اهداف عمومی و كلان و ملی روابط عمومی حرمت ننهند، ناتوانی در ایفای مسئولیتهای عظیم، بیشتر شدن شكاف سازمانها با مخاطبان، پراكنده شدن توانایی هایی كه می تواند با هم افزایی، گره های پیچیده ای را باز كند و مهم تر از همه، نارضایتی عمومی ، سازمانهای جامعه را در بر خواهد گرفت و اگر با اندكی دوراندیشی به قضیه توجه نكنند، این مشكلات آخرالامر گریبان خودشان را نیز خواهد گرفت.

لذا چون سازمانها و نهادها و انجمنهای روابط عمومی می توانند تاثیر عمده ای بر حركت روابط عمومی كشور داشته باشند، لاجرم چگونگی فعالیت آنها باید به گونه ای باشد كه در اثر آن زیانی به اهداف ملی روابط عمومی و اعتبار جایگاه روابط عمومی وارد نشود و در صورت زیان، نهاد و یا انجمن مربوطه ملزم به جبران آن باشد.

تا زمانی كه در گروهها و نهادهای مختلف روابط عمومی ، مسئولیت اجتماعی وجود نداشته باشد، هیچگونه پاسخگویی از سوی آن نهاد در برابر جامعه ی روابط عمومی و اجتماع وجود ندارد و در یك كلام، « مسئولیت اجتماعی » ، پیش فرض « پاسخگویی اجتماعی » است، یعنی مسئولان نهادهای روابط عمومی ، ابتدا باید مسئولیت اجتماعی خویش را بشناسند، سپس در جهت آن اقدام كنند.
مسئولیت اجتماعی ، با مورد توجه قرار دادن ضوابط اخلاقی و تمركز روی اهداف و نتایج، عملی می شود. لیكن پاسخگویی اجتماعی، بدون توجه به برنامه های عملی و تمركز بر ابزار و وسایل محقق نخواهد شد.

یزدفردا

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا